Project

Bermliefde

Hoe ver reikt ons vermogen tot liefhebben? Kunnen we dat wat we meestal niet zien, ook wel zien? Zaterdag 21 juni was de A10 autovrij. Voor de struiken, planten, bomen en bloemen in de berm een hele belevenis. Want waar zijn die wezens in rijdende blikjes die dagelijks passeren? En wie zijn die tweevoeters die ronddarren op het bloedhete asfalt? In Bermliefde is de berm langs de A10 gekoesterd, vereerd en toegelachen. De berm is aandachtig bekeken en aangeraakt. Tientallen deelnemers aan Bermliefde hebben kunstwerken gemaakt voor de berm. Ik heb beloofd aan een van de jongste deelnemers dat ik deze kunstwerken ga offeren aan de berm. Hier zal ik verslag van doen op Insta @BotanischBordeel. Bermliefde is onderdeel van de A10 Monster Ambassade van Dorian de Rijk. 

Over

Bermliefde

Het Botanisch Leven aan de A10 kent ons niet zo goed. En wij kennen hen ook nog niet zo goed. Meestal is het een groene vage waas waar je vanuit de auto soms even naar kijkt. Het Botanisch Leven aan de A10 kent ons alleen in blik. Rondrijdende blikjes mens. Dat zijn wij.

Maar vandaag, vandaag zijn de blikjes opengemaakt. Zie je hoe verbaast de struiken naar ons kijken? Zie je hoe verlegen het gras daar staat? Ze weten niet wat ze meemaken. En wij eigenlijk ook niet. 

Wij (mensen) worden vaak verliefd, juist op iets of iemand die onbereikbaar is of die we niet snappen. Dat de ander niet zo is zoals we zelf zijn, dat is interessant. Denk eens na op de keren dat jij verliefd werd, op wie was dat? En waarom werd je verliefd? Ben je ook wel eens verliefd geworden op niet menselijk leven? Op je tuin of op een boom? Zou je verliefd kunnen worden op de berm?