Het Oerbos. Een verlangen naar Oer. Oud. Puur. Natuur hoe het ooit was. Gezond. In balans. Harmonie en Vrede. Ik vlieg naar Polen om het Oerbos te bezoeken. Op zoek naar pure natuur. De fetisj van menig natuurliefhebber, hoe ‘echter’ de natuur, hoe groter de opwinding.

Het oerbos is door Unesco erkend als een World Biosphere Reserve en aangewezen als Wereld Cultuur Erfgoed. Het oerbos in Polen maakt onderdeel uit van een groter oerbosgebied waarvan het grootste deel in Wit Rusland ligt. De grens tussen Polen en Wit Rusland is ruim 400 kilometer lang en loopt voornamelijk langs moerassen, rivieren en bosgebied.

In januari 2022 begon Polen een 5,5 meter hoog hek te plaatsen dat in juni dat jaar voltooid werd. In beton gefundeerd en afgetopt met scheermesdraad. Sinds die tijd is de beer die in het Poolse deel van het oerbos woonde niet meer gezien. Zou de beer net op familiebezoek zijn geweest in Wit Rusland toen het hek gebouwd werd? Ook voor andere dieren is het bijna niet meer mogelijk de grens te passeren. Drones, camera’s en soldaten aan de grens houden elk levend wezen tegen.

Het klinkt als een ingewikkelde omgeving om vrijuit te kunnen genieten van alle pure natuur. Zouden ze mij met rust laten? Als ik de mossen aai, de bomen betast en de grassprieten lik? Mag ik mijn fetisj ervaren zonder militaire bemoeienis? Kan ik doen alsof het hek niet bestaat? Kan ik zwaaien naar de beer en voelen hoe die zonder problemen weer naar huis kan komen lopen?